AŞK VARDI – ŞİİR
Etki Yayınları – İzmir – 2009
Çoğul yalnızlık
yurt dışına sığınan havarilere
çocuk değildin
büyümüş hiç değil, oyunlarda uzamış sakalın yüz hatlarında
kokusunu ve ellerini alırdın yüreğine susamış çocukların
ve utangaç bakardın oyuncaklara, toplardın
yelkovanları akreplerin zaman cehenneminde
susardın, bir yanı intihar afişler asılırdı tanıdık
silahsız ve aranan duvarların çılgınlığı
düşerdi paramparça bakışların
düşerdi şarap kokusu ve yarım kalan aşkların
dışarıdasın hicran..
yaslanmış kilise duvarına havariler tesbih çeker peygamber aşkına
gong çalar, striptiz başlar yeryüzünün katliam vakti
gong çalar okunur ihtilal bildirisi
ve sen aranmaktasın militan
çocuk değildin..
büyümüş hiç değil, hüzünlenirken bir park kıyısında
haykırsan İstanbul, sussan demiryolu çıldırır
ordular geçer, marşlar çalınıyor, gazete manşetleri
sen ordasın, arkalarından baloncu, çocuklar koşar
yürüdün..
atalarından kalma ağır atların izinde kar yağıyor
üşüyordun, ülkeni düşündün yüreğin zindan
beton duvara yaslandın ve türkü söyledin umutlarına
biliyordun hüznün yağmura dönüştüğünü, ıslandın
bir kedi bir insan baktılar
yeryüzü aşksız ve yeryüzü gardiyan
çocuk değildin…
büyümüş hiç değil, düşerken Paris’in ıslak dudaklarına
şehvet bir başka kavgasıydı vücudun konuşur karanlığa inat
umut, yepyeni bir insan yüreği,sarılırsın çoğalır Afrika
ihanetler başlar ve her kent kendini yazar bilirsin
vurulursun ve vurulur zaman
hüzün tarar saçlarını militan..
sonra unutulur bir şiir,
sonra bir kavga eskir tutanaklarda
yangınlar başlar, yalnızlığını çalar her gece akrep
büyüdüğünü sanırsın, aklına dağlar gelir bulutlarıyla
kentler ve insan sürüsü, belirsiz bir aşkın fırtınasıdır
yangınlar büyür militan, yüreğin büyür özlemle ülkene
çıldırırsın, afişleri unutursun, bildirileri ve seni seven kadınları
gözünü vatan çeker, çiçek kokusu, yapayalnız ve tek başına
gelirsin militan
gelirsin, çocukların kucağında oynadığı sakalınla biraz aklaşmış
şaşkınsın bu kadar karamsar ve aydınlık kitap
rüzgar dağ rüzgarı değil,yollar eskimiş,yerinde parke
duvarda küf fotoğraf, bir yanı yırtık anılar
şaşkınsın, vurulduğun gibi mavi gözlü bir sarışına
çocuk değildin..
büyümüş hiç değil, koridor yüreğinin en karanlık odası
ellerinin kavuştuğu yerde metal soğukluğu üşüdün
üşüdün militan, gözlerindeki yalnızlığın aşk ırmaklarında
baloncu yoktu, çocuklar ve sevdiğin kadınlar
yürüdün militan..
suçun, onurla ve tek başına kar çiçeğini sevmekti
yeryüzünün bütün aşkları ve insan
yarım kalan gülüşlerin yazılmadı
her şeyi anlatarak bir tarihin utanç yargıcına
çocuk değildin
büyümüş hiç değil, asılan fotoğrafınla
görmeyen annenin başucunda
militan..
militan…
………………………………………………………..
Seninle
hiçbir zaman geç kalmadık
yıkılışımız erken gelişimizdi
yağmur yağdı
çiçeklerce ıslandık